Lokomobila

LOKOMOBILA PAROWA

Pierwszą lokomobilę zbudował Amerykanin O. Evans w 1805 r. Lokomobila to agregat złożony z kotła parowego i silnika. Miała za zadanie zmieniać energię cieplną na mechaniczną. Urządzenia tego typu powszechnie stosowane były do zasilania w energię mechaniczną małych zakładów produkcyjnych między innymi w tartakach, młynach. Stosowano je powszechnie do napędu pomp, prądnic w małych elektrowniach oraz do napędu maszyn rolniczych. Lokomobila w Karsznicach prezentuje standardowe, ukształtowane z przełomem XIX/XX w. rozwiązanie techniczne i funkcjonalne lokomobili stacjonarnej.

Opisywany egzemplarz należy obecnie do unikatowych urządzeń tego typu. Wiele lokomobil bowiem uległo fizycznej likwidacji, już w latach 20/30-tych XX w., kiedy to wypierać poczęły je sprawniejsze silniki spalinowe i elektryczne.

Lokomobila syst. Woolfa zbudowana przez Maschinenfabrik Buckau u. Woolf w Magdeburgu pracowała do 1968 roku jako maszyna napędowa prądnicy, z której prąd służył do napędu silników elektrycznych pomp Podczas wieloletniej eksploatacji wykonywano remonty bieżące polegające na wymianie przepalonych rusztów i innych wyeksploatowanych elementów, a zagrażających bezpiecznej eksploatacji. Po wyłączeniu z eksploatacji, zakonserwowana pełniła funkcje agregatu rezerwowego. W 1993 roku przeniesiona została do tworzącego się skansenu Karsznice.